Konfesjonał - Jacek Kaczmarski

Bo widzę, że ta spowiedź - to piosenka —

Dla siebie ją samego wykonuję…

To też grzech — więcej grzechów nie pamiętam

Ale tego jednego — nie żałuję!

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus

Formuły tej nauczył mnie przyjaciel

Myślałem o spowiedzi w formie listu

Lecz słowa napisane — brzmią inaczej

Nie zmusza mnie do tego próżność, trwoga

Ciekawość, nawyk, nastrój tej świątyni

Nie wierząc w Boga — obraziłem Boga

Grzechami następującymi:

Bo widzę, że ta spowiedź - to piosenka —

Dla siebie ją samego wykonuję…

To też grzech — więcej grzechów nie pamiętam

Ale tego jednego — nie żałuję!

Za prawo me uznałem to, że żyję

Za własną potem wziąłem to zasługę

I — co nie moje — miałem za niczyje

Więc brałem, nigdy się nie licząc z długiem

Uznałem, że mam prawo sądzić ludzi

Dlatego tylko, że mam tę możliwość

Poznawszy sposób — jak sumienia budzić

Zbierałem obudzonych sumień żniwo

Bo widzę, że ta spowiedź - to piosenka —

Dla siebie ją samego wykonuję…

To też grzech — więcej grzechów nie pamiętam

Ale tego jednego — nie żałuję!

Bogactwo zła, którego byłem świadom

Było mi w życiu — tylko za ostrogę

Cierpieniem cudzym żyłem i zagładą

Gdy cierpieć, ani ginąć sam — nie mogłem

Stworzyłem świat — na podobieństwo Świata

Uznawszy, że na wszystko mam odpowiedź

Lecz nie wyjąłem misy z rąk Piłata

I nie uniknął swojej męki — Człowiek

Bo widzę, że ta spowiedź - to piosenka —

Dla siebie ją samego wykonuję…

To też grzech — więcej grzechów nie pamiętam

Ale tego jednego — nie żałuję!

Wierzyłem szczerze w wieczne prawo baśni

Co każe sobie istnieć - dla morału

Że życie ludzkie samo się wyjaśni

I wola ma jedynie służyć ciału

Więc nazywałem szczęściem nieodmiennie

To, co zadowoleniem było — z siebie

I nawet teraz bardzo mi przyjemnie

Że tak we własnych wątpliwościach grzebię

Bo widzę, że ta spowiedź - to piosenka —

Dla siebie ją samego wykonuję…

To też grzech — więcej grzechów nie pamiętam

Ale tego jednego — nie żałuję!

Bo widzę, że ta spowiedź - to piosenka —

Dla siebie ją samego wykonuję…

To też grzech — więcej grzechów nie pamiętam

Ale tego jednego — nie żałuję!