Reportaż Bośnia II (Jackowi Petryckiemu) - Jacek Kaczmarski

Plan amerykański z matką oszalałą

W przebitce grób dziecka.

Odnalazła ciało

Zbliżenie na czerep.

Wściekły krzyk — To nie ten!

Ten ma jasne włoski, mój syn był brunetem!

Złorzeczy żołnierzom.

Sceny ludzkiej męki

Z ich dynamiką dziką lepiej kręcić z ręki

W Europejskim Parlamencie

Sprawca przyznał, że przesadził

Z ciepłym spotkał się przyjęciem —

Słuchać skruchy wszyscy radzi

Po obu stronach frontu w zasadzie to samo:

Brak prądu.

Rowerowe kręci się dynamo

Słuchają kaset z głosem sąsiada i wroga:

«Właśnie rżnę ci żonę!

O śmierć prosi Boga

Zabiję cię, bracie!

Córkę ci zgwałciłem!»

Słuchają bez końca.

Wściekłość daje siłę

W Watykanie Papież drąży

Boski aspekt całokształtu

Nie pozwala przerwać ciąży

Która jest efektem gwałtu

Kadr za kadrem: miłosne oliwienie broni

Jedwabista lufa tuli się do dłoni

— Ty z kamerą, ja z gnatem.

Wojna jest dla żywych

Dopiero na wojnie człowiek jest szczęśliwy

Lekarz, muzykolog, chłop i nauczyciel:

«Zginąć za ojczyznę - to dopiero życie!»

Pozują do ujęć oddziałem-rodziną;

Z obojętnym nurtem rzeki trupy płyną

Dawno zgasłe w niebie gwiazdy

Martwe światło ślą z oddali

Własną tylko gwiazdę każdy

Zgasi w sobie lub ocali