Tradycja - Jacek Kaczmarski

Spójrzcie na królów naszych poczet —

Kapłanów durnej tolerancji

Twarze jak katalogi zboczeń

Niesionych z Niemiec, Włoch i Francji!

W obłokach rozbujałe dusze

Ciała lubieżne i ułomne

Fikcyjne pakty i sojusze

Zmarnotrawione sny koronne

Nie czyja inna lecz ich wina:

Sojusz Hitlera i Stalina!

Spójrzcie na podgolone łby

Na oczy zalepione miodem

Wypukłe usta żądne krwi

Na brzuchy obnoszone przodem

Na czuby, wąsy, brody, brwi

Do szabel przyrośnięte pięści —

To dumnej szlachty pyszne dni

Naszemu winne są nieszczęściu!

To za ich grzechy — myśmy czyści —

Gnębią nas teraz komuniści!

Sejmy, sejmiki, wnioski, weto!

I — nie oddamy praw o włos!

Ten tłum idący za lawetą

Nieświadom, co mu niesie los!

Nie, to nie nasi antenaci!

Nie mamy z nimi nic wspólnego!

Nie będą nam ułani braćmi!

My już nie dzieci Piłsudskiego!

To ich historia temu winna

Że nasza będzie całkiem inna:

Zapomnieć wojny i powstania

Jedynie słuszny szarpać dzwon

Narodowego — byle trwania

W zgodzie na namiestniczy tron

W zamian — w tej ziemi nam mogiła

I przodków śpiew, jak echa kielich

Że — Jeszcze Polska wtedy żyła

Gdy za nią ginęli…