Een Nacht Van Duizend En Een Uren - Marco Borsato

De zoete avond vormt een sluier om je lichaam heen

En de maan verkoelt ons daar waar eerst de zon nog scheen

Maar de warmte van je lippen blijven dag en nacht

Als je me vurig kust

Of zachtjes naar me lacht

Hoeveel uren liggen wij al in het warme zand

Hoeveel keren zocht jouw zachte lijf mijn koele hand

En de nacht die duwt al zacht tegen de avond aan

Dus hou me vast

En laat me nooit meer gaan

Deze mooie nacht

Die mag van mijn part eeuwig duren

Deze mooie nacht

Die gaat niet meer voorbij

In deze prachtige nacht

Daar passen duizend en één uren

En als je naar me lacht

Komen er nog eens duizend bij

En als we lachend rollen door het warme zand

Geef ik de tijd een dagje vrij

Nanananananannanannananananana

In deze prachtige nacht

Daar passen duizend en één uren

En als je naar me lacht

Klomen er nog eens duizend bij

En als we lachend rollen door het warme zand

Geef ik de tijd een dagje vrij

Soms dan slaap je en denk ik aan mijn verleden tijd

Aan de leegte en de zwakte en de eenzaamheid

Zachtjes veeg ik dan het zand van je bezwete lijf

En luister naar de zand

Maar dan voel ik weer het kirebelen van je zachte hand

En we rollen samen lachend door het warme zand

Ik vergeet de dagen dat ik in mijn eentje was

En zoek je lippen op

Alsof het niet meer anders was

Deze mooie nacht

Die mag voor mijn part eeuwig duren

Deze mooie nacht

Die gaat niet meer voorbij

In deze prachtige nacht

Daar passen duizend en één uren

En als je naar me lacht

Komen er nog eens duizend bij

En als we lachend rollen door het warme zand

Geef ik de tijd een dagje vrij

Nananananannananannananannana

In deze prachtige nacht

Daar passen duizend en één uren

En als je naar me lacht

Komen er nog eens duizend bij

En als we lachend rollen door het warme zand

Geef ik de tijd een dagje vrij