Meteorologika - Medium, Bisz, Te-Tris

Jak wygląda twoja miłość?

Nasza wygląda tak…

Co się stało z Ojczyzną?

Czy musimy wam wlać?!

Rozkładam dłonie, bo wiem, że spadnie deszcz

Takiej pogody dla Polski nie wywróżył żaden wieszcz

Nadciąga ulewa, bo z serca człowieka wylewa się krew

Nie umywaj rąk, bo nie zmyjesz się stąd!

Zatykamy wlew!

Deszcz kapie na parapet oczu

Jeśli myślisz, że przechytrzysz monsun, to rozmyślisz się w kapoku

Odkręcam prysznic z literek, karmię nim intelekt, leję treść

Świece prognozują nam tu los ślepy jak kret

Lej na TV — nie ma w mediach miejsca, gdzie masz przekaz

Z nieba zwiedzam teraz troposferę, to powietrze trzeba czerpać z męstwa

Ułożymy wał na tych bębnach!

Polska z tego samego powodu korowód głąbów ma kopać nam orła?

Morda!

Bierz szalupę, wkładaj sztormiak, sztorm nadciąga!

Kropla potu spływa Ci po skroniach, to meteorologia Boga

Płacz!

Stań pod naszym parasolem jako człowiek

Bo stać na to wszystkich, chłopie!

Czemu wolą leżeć w grobie z gnojem?

(Powiedz!)

Wiatr nawiał z kosmosu tych trzech proroków

Jeden zaleje, drugi zachwieje, trzeci wysuszy wasz rozum

Komu szaleje ciśnienie będzie cierpieć

Lepiej zamknij okna, to opad słowa, z nieba nadciąga deszcz!

I wtedy właśnie spadł deszcz, słony deszcz…

Bisz!

Ta ziemia domaga się głosu, jeśli nie dasz jej, zabierze go

I zawsze znajdzie sposób by przekonać tych, co nie wierzą

Że dusze są nie tylko w ciałach, ziom, nadjeżdża eszelon

Powodzi, epidemii, ziemi trzęsień, żeby zmienić coś

Brzegi rwą, wzburzone wody, lody topią się

Młodych dziewczyn oczy złaknione mody wpatrzone w schody donikąd

Ptaki obsrały pomnikom ramiona, kona naród

Do krwi zagryzając wymiona cielca ze złota

Kto ma to zmienić, jeśli w domach się ceni

Jedynie to, na co nasi przodkowie tylko by splunęli?

Kto ma przywołać ich pamięć by zdołali się przebić

Przez omamiony tłum wrzeszczących niewierzących wierzycieli?

Nie widzą nic poza tym, co im należy się

Choć tak naprawdę należy wpierdolić im należycie

Widzę życie i wiem, że powinno być inne

Lecz nikt nie kiwnie palcem u nogi by choć trochę tu polepszyć się

«Pieprzyc je!», krzyczą gotując zagładę wnukom

Ukoronowanie głupoty: władzę dali nieukom

Ale Gaja nie ma zamiaru tylko przyglądać się

Bój się z nimi albo z nami ciesz, nadciąga deszcz!

I wtedy właśnie spadł deszcz, kwaśny deszcz…

Tet!

Nasz Nowy Orlean, nowy początek, nasz nowy świat

Chore komórki odeszły, to jak wyleczony rak

Płat mięsa, niedopieczony stek bzdur

Już zmyła bryza, której czasem nie widać, lecz czuć!

Eks król, co odszedł ze świtą o świcie

Kałuże nie ubrudzą już tafli, jego odbicie;

marzyciel!

Zastanów się!

Teraz możesz mieć wszystko w życiu

Szlak boso po rosie, bez dywanów z erytrocytów

Fałszywą miłość kładę na ołtarz tym deszczom

Z sufitu z wolna spada kropla, I’m sorry Mrs.

Jackson

Jak dziecko uwierz, jest tutaj po to, żeby ci dawać wzrok?

Schowaj parasol, umbrella ella ella, świat miał dość

Zapada noc, pora budować coś na tych zgliszczach

Łzy po policzkach, krople po rynnach i gzymsach

Niech bije olbrzym pod żebrami, nie spod Giewontu

Spójrz!

Dziś lało nie tylko na Brackiej, w końcu!

To jak wygląda twoja miłość?

— wiesz

Jestem reporterem, niosę wieść, press, play

To jedyne medium, które opłaca się w domu mieć

Deszcz ciął cząsteczki tlenu tych systemów

Wszedł szatan, szedł w szatach, a pustynia wysuszała gardła

I właśnie wtedy zobaczyłem rzekę rwącą

Rwąc mocno wiosło prąd popchnął ponton w potok

Wyrzucił mnie na drugi brzeg, nic nie zabrał, nie

Unieś w powietrze swoje 'nie' i śpiewaj pieśń!